Eindelijk is het dan zover.
De eerste tuinroman SMULTUIN perikelen is voltooid en te koop als eBook via Kobo en Bol.
Achterflap
Zeven tuinvrienden houden van eten uit eigen tuin, lezen stapels boeken, eten en koken graag samen. Het zijn echte levensgenieters en willen schone lucht, schoon water, gezonde biologische onbespoten groente, fruit, kruiden en bloemen.
Is het feelgood of healing fiction? Het loopt in ieder geval goed af.
De avonturen van Dennis de Tuinman en zijn Olijfjes vormen de basis. Het is een vervolg op het eerste boek, kook- en tuinboek Onze Smultuin. Deze personages verschenen ook regelmatig in eMagazine SMULTUIN.
Er komen vijf delen in de serie SMULTUIN perikelen.
Over zelfvoorzienend leven, de eetbare tuin rondom hun huis, inspiratiebronnen van de Olijfjes Anna, Jet, Lucia en Pien, de belevenissen in het roerige leven van Dennis. Samen wonen en werken in de tuin is een feest.
Steeds meer tuinvrienden sluiten aan zich bij de vier Olijfjes uit het eBook SMULTUIN perikelen. Allemaal echte levensgenieters met wensen: ze willen schone lucht, schoon water, gezonde onbespoten groente, fruit, kruiden en bloemen. Dat is niet eenvoudig.
Engelsman Dennis doet de tuin. Hij is verliefd op een vrouw uit het dorp. Haar paardenstaart en zonnebril zijn kenmerken van haar die hij maar niet uit zijn hoofd krijgt.
Dée zoekt een huis, leuk werk en een nieuwe liefde. Zodra ze dat allemaal vindt zal ze gelukkig zijn.
Deze tweede tuinroman in de serie SMULTUIN perikelen 'Wensen vervullen' is voltooid en te koop als eBook via Kobo en Bol.
De juiste pen in haar hand, met de beste inkt (zodat na tientallen jaren de tekst nog leesbaar is!), het fijnste papier in een mooi Moleskine boekje, haar favoriete wollen vest met Japanse gekleurde wol, haar rode schrijfsokken aan, dan moet het lukken om fijn te schrijven.
Voor deze eerste roman gebruikt ze een een Nakaya White Roses vulpen met permanente zwarte inkt in een A4 Moleskine schrijfboek.
'Het huisje vulde zich met een stilte die haar hart deed bonzen. In haar kamer stond een grote boekenkast, een walnoten bureau met een Herman Miller kantoorstoel. Ze ging zitten, spreidde haar handen uit over het aaibare hout en zag haar stapel gevulde notitieboekjes liggen en een extra groot schrift met een nieuwe vulpen in een houten doos. Hier wil ik gaan schrijven, besloot ze.
Tot in haar vingertoppen herinnerde ze zich hoe ze als klein meisje haar eerste notitieboekjes had vol geschreven. Dat heeft ze haar hele leven volgehouden.
Ze ging in ieder geval niet tekenen, hoewel de geur van kleurpotloden, slijpsel en papier haar zeer aantrekkelijk voorkwamen. Oh, was ze maar weer in tuin van haar jeugd, zittend in het hoge gras of klimmend in de volwassen 'Barba di Jonkuman' boom, haar kin druipend nat van de draderige vruchten van de mangoboom.'
Best AI Website Creator