Eindelijk is het dan zover.
De eerste roman SMULTUIN perikelen is voltooid.
Claudia Reina had een papieren boek voor ogen, staand formaat met ronde hoeken, soepel vast te houden, uitgegeven door een traditionele uitgever. Het commentaar op het manuscript was: 'Hoewel u er zichtbaar veel tijd en moeite in heeft gestoken en u zeker trots mag zijn op het resultaat, past het helaas niet binnen ons fonds.'
Dus besloot Claudia Reina haar tuinroman eigen beheer uit te geven, als INDIE, independent author.
De roman is als .PDF en ePub te lezen.
Uitgeverij Rozenthee ® is daar speciaal voor opgericht.
Achterflap
Zeven tuinvrienden houden van eten uit eigen tuin, lezen stapels boeken, eten en koken graag samen. Het zijn echte levensgenieters en willen schone lucht, schoon water, gezonde biologische onbespoten groente, fruit, kruiden en bloemen.
De avonturen van Dennis de Tuinman en zijn Olijfjes vormen de basis. Het is een vervolg op het eerste boek, kook- en tuinboek Onze Smultuin. Deze personages verschenen ook regelmatig in eMagazine SMULTUIN in 4 seizoenen.
Er komen vijf delen in de serie SMULTUIN perikelen.
Over zelfvoorzienend leven, de eetbare tuin rondom hun huis, inspiratiebronnen van de Olijfjes Anna, Jet, Lucia en Pien, de belevenissen in het roerige leven van Dennis. Samen wonen en werken in de tuin is een feest.
Claudia Reina leest stapels boeken. Eerst waren dat vooral tuinboeken en kookboeken. Nu zijn dat boeken over plots, personages, verhaallijnen, storytelling en het handboek voor schrijvers.
Haar boekenplank staat vol met boeken over hoe je een roman schrijft... die zijn gelezen en worden nu in de praktijk gebracht.
Waarom is blijven schrijven nog zeker 30 jaar noodzakelijk voor haar? Het is net het leven.
Het is wel duidelijk dat Claudia haar energie van haar smultuin krijgt. Er zitten genoeg uren in de dag om even stil te zitten en te schrijven. Vooral als het regent, dan stroomt de inspiratie als een wadi uit haar vulpen.
Claudia Reina creëert graag, in woord en beeld. Een businessmodel is er niet van te maken. De kosten zijn vele malen hoger dan de baten. Het is dus een hobby.
De juiste pen in haar hand, met de beste inkt (zodat na tientallen jaren de tekst nog leesbaar is!), het fijnste papier in een mooi Moleskine boekje, haar favoriete wollen vest met Japanse gekleurde wol, haar rode schrijfsokken aan, dan moet het lukken om fijn te schrijven.
Voor deze eerste roman gebruikt ze een een Nakaya White Roses vulpen met permanente zwarte inkt in een A4 Moleskine schrijfboek.
'Het huisje vulde zich met een stilte die haar hart deed bonzen. In haar kamer stond een grote boekenkast, een walnoten bureau met een Herman Miller kantoorstoel. Ze ging zitten, spreidde haar handen uit over het aaibare hout en zag haar stapel gevulde notitieboekjes liggen en een extra groot schrift met een nieuwe vulpen in een houten doos. Hier wil ik gaan schrijven, besloot ze.
Tot in haar vingertoppen herinnerde ze zich hoe ze als klein meisje haar eerste notitieboekjes had vol geschreven. Dat heeft ze haar hele leven volgehouden.
Ze ging in ieder geval niet tekenen, hoewel de geur van kleurpotloden, slijpsel en papier haar zeer aantrekkelijk voorkwamen. Oh, was ze maar weer in tuin van haar jeugd, zittend in het hoge gras of klimmend in de volwassen 'Barba di Jonkuman' boom, haar kin druipend nat van de draderige vruchten van de mangoboom.'
Free AI Website Maker